Görsel çekiciliğinin yanı sıra tuğla (dış yapı malzemesi olarak) dayanıklıdır.Ancak zamanla bozulması kaçınılmazdır.Tuğlalar gözenekli olduğu için – nem seviyelerine ve termal etkilere göre genleşir veya büzülürler – su sürekli bir tehdittir ve bina kabuğundaki tuğlada bozulmanın başlıca nedenidir.Tuğla bina kaplama sistemlerinde hareket kısıtlaması da öyle.
Duvar Yapısı Çeşitleri
Tuğla dış duvarlar, bariyer duvarlar veya drenaj duvarları olarak sınıflandırılabilir.Bariyer duvarları, drenaj boşlukları olmaksızın masif duvardan yapılmıştır.Tek veya çok katlı, tamamen tuğladan veya beton duvar ünitesi veya terra cotta destekli olarak inşa edilebilirler.Çoklu wythe tuğla bariyer duvarlar (üç veya daha fazla) kütle yoluyla iç mekanlara su sızmasını önlemek için tasarlanmıştır.İdeal olarak, belirli bir zaman periyodunda bir duvar tarafından emilen su miktarı, aynı zaman periyodunda dağılabilecek olandan daha azdır.İki tuğla (veya kompozit duvarlarda) ile inşa edilen bir bariyer duvarında, bir yaka eklemi (harçla derz dolgusu yapılmış), cephe tuğlasını bir duvar desteği ile birleştirir.Yüzey tuğlasına nüfuz eden su, ya yatak derzinden ve/veya sızarak dışarı atıldığı ya da duvarın yüzeyi boyunca dağıldığı yerde çakmak üzere yaka derzini takip eder.
Drenaj duvarları, cephe tuğlasının dış duvarları ile destek duvarları (tuğla, beton duvar üniteleri, metal veya ahşap dikme çerçeveleme) arasındaki boşluklarla tasarlanmıştır.İdeal olarak, yüzey tuğlasına nüfuz eden veya boşluğa giren su, bir yatak derzinden dışarı atıldığı yerde sıçrama ve/veya sızıntılarda toplanır.
Tuğla Dış Cepheler Başarısız Olduğunda
Tuğla dış duvarlardaki bozulma belirtileri genellikle su sızmasına atfedilebilir ve diğer şeylerin yanı sıra lekelenme ve çiçeklenme, çatlama/dökülme/yer değiştirme ve harç derzlerindeki bozulmayı içerir.
Çiçeklenme, su, çözünebilir tuzları harçtan ve tuğlanın yüzeyine yıkadığında meydana gelir.Su buharlaştıkça tuğla yüzeylerinde gelişen beyaz kristal parçacıklar şeklinde belirgindir.
Tuğla tarafından emilen/tutulan su donduğunda tuğlada çatlaklar ve parçalanmalar meydana gelebilir.Tuğla duvar sistemlerinde çeliğin (gömülü takviye veya lentolar) pas nedeniyle genişlemesi de çatlamaya/yer değiştirmeye neden olabilir.
Tuğlaları birbirine yapıştırmak için kullanılan harç, bağladığı tuğladan daha yumuşak olmalıdır (böylece tuğlalar genleşme sırasında çatlamazlar) ve derzde su birikmesini önleyecek şekilde (içbükey/çubuklu) şekillendirilmelidir.Tuğla ve harç arasındaki bağ koptuğunda yeniden işaretlenmesi gerekir.
Rölyef (Raf) Açılarının ve Yumuşak Derzlerin Rolleri
Tuğla, sıcaklık ve nem içeriğindeki değişikliklerle genişler ve daralır.Kaldırma (raf) açıları, cephe tuğla ve arka duvar sistemleri arasında hareketin sağlanması ve sistemdeki kısıtlamaya bağlı çatlakların ve yer değiştirmelerin hafifletilmesi için gereklidir.Yatay (raf) açılarda ve dikey kontrol ve genleşme derzlerinde kurulan yumuşak derzler, harekete uyum sağlayacak ve tuğlanın genişlemesi için bir rahatlama yaratacaktır.